In de media werd onlangs melding gemaakt van het mengen van witte wijn met wat rode wijn om zo op eenvoudige wijze een rosé te creëren. Dit vindt plaats in landen buiten Europa die nauwelijks een wijnwetgeving hebben, denk hierbij aan landen zoals Australië, Chili en Argentinië. Mengen is in deze landen toegestaan en deze wijnen mogen ook in Europa op de markt worden gebracht. In Europa is dit mengen verboden.
Er is heel wat te doen geweest om het verbod van dit mengen uit de Europese wijnwet te schrappen maar uiteindelijk heeft het Europese hof besloten dat het mengen NIET is toegestaan.
De enorme populariteit van roséwijnen komt voor uit de populariteit van de wijnen uit de ‘nieuwe wereld’ als Zuid-Afrika, Argentinië en Australië. Deze landen maken bewust wijnen die door de meeste mensen lekker worden gevonden, denk hierbij aan volle wijnen met veel smaak.
Deze concurrentie uit de ‘nieuwe wereld’ werd aandachtig door Frankrijk en andere traditionele wijnbouwgebieden in Europa bekeken en er werd logischerwijs gedacht: ‘als de meeste mensen dit soort wijnen lekker vinden, dan maken wij die ook’.
Commerciële wijnbedrijven laten tegenwoordig tijdens de gisting van de rode wijnen een deel van de most (druivensap) aflopen in andere tanks waardoor het achtergebleven deel in de gistkuip dan bestaat uit minder sap en meer schillen en pitten. Zo wordt een hogere concentratie verkregen voor een vollere rode wijn die overeenkomst vertoont met wijnen uit de ‘nieuwe wereld’. De most die men liet aflopen in de andere tanks gist hierin verder zonder schillen en pitten, en het resultaat is rosé wijn. Zo snijdt het mes aan twee kanten; een volle populaire rode wijn en een rosé. Vandaar dat er de laatste jaren zo’n groot aanbod van roséwijnen is uit traditionele, bekende wijnbouwgebieden. Vroeger kwam rosé eigenlijk alleen uit het Anjougebied aan de Loire, tegenwoordig komen ze ook uit Bordeaux, Bourgogne etc.
Naast de grote hoeveelheid snel gevinifieerde rosé ‘s, die nog even met gewenste gisten en enzymen worden opgepimpt naar fruitigheid, zijn er natuurlijk ook bedrijven die zich toeleggen op het maken van een betere rosé
Na het zorgvuldig selecteren van de druivensoort, het handmatig verwijderen van beschadigde druiven en een korte gekoelde inweking van de druif met de schil, volgt een voorzichtige lichte persing van de druiven en vindt een langzame en gekoelde vinificatie plaats. Zo lukt het om mooie rosé ‘s te maken die de grote plas eenvoudige wijnen ver achter zich laten.
